تعیین مقدار نیتروژن قابل توصیه جهت بهبود خصوصیات کمّی و کیفی سه لاین جدید گندم دوروم در شرایط دیم

به منظور تعیین مقادیر مناسب و مؤثر نیتروژن جهت بهبود خصوصیات کمّی و کیفی سه لاین جدید گندم دوروم، بررسی در ایستگاه تحقیقات کشاورزی گچساران در چهار سال زراعی (86-1382) انجام گرفت. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار و با دوازده تیمار شامل دو عامل نیتروژن خالص در 4 سطح [صفر (n0)، 25 (n25)، 50 (n50) و 75 (n75) کیلوگرم در هکتار] و سه لاین جدید گندم دوروم شامل(capieti) l1:43210 karaj،l2:mna-1/rfm7 و l3:sora/2*plata-12 اجرا شد. نتایج نشان داد که مقادیر نیتروژن بر صفات ارتفاع بوته، طول سنبله، تعداد سنبله در مترمربع، تعداد دانه در سنبله، شاخص برداشت، عملکرد و میزان پروتئین دانه اثر معنی‏داری داشت و بین لاین ها در همة این صفات اختلاف معنی‏دار وجود داشت به گونه ای که لاینcapieti (l1) بالاترین تعداد دانه در خوشه (52/50)، شاخص برداشت (15/46 درصد)، عملکرد (491/3 تن در هکتار) و میزان پروتئین دانه (63/11 درصد) را به خود اختصاص داد و لاین l2 در جایگاه بعدی قرار گرفت. لاین l2 دارای بیشترین ارتفاع بوته (86 سانتی متر) بود. از لحاظ طول سنبله نیز لاین های l2 و l3 بیشترین و لاین l1 کمترین طول سنبله را داشتند. بین سطوح کود نیتروژن برای کلیة صفات به جز وزن هزار دانه و شاخص برداشت، تفاوت معنی‏داری وجود داشت و بالاترین میزان عملکرد (85/3 تن در هکتار) و پروتئین (12 درصد) در سطح کودی 75 کیلوگرم در هکتار به دست آمد. با بررسی رابطة میان عملکرد دانه و شاخص برداشت، مشخص گردید که به ازاء هر یک درصد افزایش در شاخص برداشت، عملکرد دانه برای سه لاین به طور متوسط 76 کیلوگرم در هکتار افزایش یافت. در مجموع برای حصول بیشترین عملکرد در واحد سطح، درصد پروتئین دانة بالاتر و با در نظر گرفتن کاهش آلودگی های زیست محیطی ناشی از مصرف بی رویة کودهای شیمیائی، مقدار 75 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار با مصرف در مرحلة کاشت، در کشت این لاین های جدید در منطقه مورد مطالعه و سایر مناطق مشابه قابل توصیه می باشد.